روان‌شناسی مثبت‌نگر چیست و چرا مطالعه آن اهمیت دارد؟
روان‌شناسی مثبت‌نگر، مطالعه علمی کارکردهای بهینه انسانی است و هدف آن درک بهتر و به‌کارگیری این عوامل در کامیابی و شکوفایی افراد و جوامع می‌باشد. مرور ادبیات روان‌شناسی مثبت‌نگر، بیانگر کاربردهای بالقوه این رویکرد برای طیف وسیعی از افراد و موقعیت‌های مختلف است.
روان‌شناسی مثبت‌نگر چه مسائلی را در بر نمی‌گیرد
روان‌شناسان مثبت‌گرا جهان را از پس عینک خوش‌خیالی غیرواقع‌بینانه که تمام مشکلات زندگی را نادیده می‌گیرد و فقط تمرکز بر نقاط مثبت زندگی می‌کند نمی‌بینند. در واقع دغدغه این روان‌شناسان تکیه بر نقاط قوت و چیزهای خوب در زندگی است تا کمکی باشد برای تسلط به خود و از دست ندادن کنترل در مواقع سخت. روان‌شناسان مثبت‌نگر، به‌خصوص کسانی که در حوزه کاربردی با درمانجو کار می‌کنند، مشتاق کمک به افراد آسیب‌دیده هستند تا آنها بتوانند بر آسیب‌ها غلبه کنند. این روان‌شناسان به افرادی که آسیب خاصی هم ندارند کمک می‌کنند تا یک زندگی مطلوب داشته باشند.
کسانی که فرضیه‌ها و اصول روان‌شناسی مثبت‌نگر را دنبال می‌کنند در جستجوی راهی برای برقراری تعادل در شیوه‌ای که افراد درک و درمان می‌شوند، هستند. در واقع سال‌ها قبل روان‌کاو معروف کارل منینگر، نیاز به یک تعادل حیاتی در مراقبت از سلامت روان زمانی که دیدگاه مرسوم، بیماری روانی را به صورت پیشرفت و مقاوم در نظر می‌گرفت، اشاره کرد. منینگر متخصصان سلامت روان را به نگاه به بیماری روانی به صورت مستعد تغییر و بهبود دعوت کرد. امروزه روان‌شناسان مثبت‌نگر در جستجوی چنین تعادلی هستند. شرایطی که در آن نقاط قوت و ضعف انسان‌ها با هم در نظر گرفته شوند.
فقدان چنین تعادل اساسی در روان‌شناسی کاربردی در مقیاس وسیع احساس می‌شود. چرا که تمرکز روان‌شناسان کاربردی عمدتاً بر مطالعه نقاط ضعف افراد بوده است.
کاربردهای روان‌شناسی مثبت‌نگر
در دهه گذشته تحقیقات زیادی در مورد روان‌شناسی مثبت‌نگر انجام شده است. همراه با پیشرفت در زمینه تحقیق بسیاری از کابردهای عملی در این خصوص نیز توسعه پیدا کرده است. در حقیقت مطالعات در خصوص روان‌شناسی مثبت‌نگر در آموزش و پرورش، تجارت، مشاوره سازمانی، ازدواج و روابط بین‌فردی، فرزندپروری، ورزش، مربیگری و امور دیگر کاربردهای فراوان دارد.